KAdE, Kunsthal, Amersfoort, Märklin

April 4, 2011

Rob Voerman

(1966, Deventer)

Moonshine ,2006, hout, glas, 230 x 170 x 130cm, Matteo Rossini Collection, Italië.

Annex #6, 2011, zink, hars, hout en glas, 60 x 60 x 170 cm.

Unité d'Habitation, 2011, hout, glas en karton, 200 x 174 x 53 cm.

De sculpturen en installaties van Voerman lijken soms bij elkaar geklusterde bommen van oude spullen of verwoeste gebouwen. Karton, sloophout en gevonden voorwerpen zijn gescheurd, aan elkaar geniet en met plakband aan elkaar bevestigd. Veel van zijn installaties zijn groot genoeg om te betreden. Voerman vindt zelf dat zijn werk van buiten een duistere kant heeft, maar van binnen een hele andere wereld toont. Van buiten oogt het gesloten, maar eenmaal binnen biedt rood glas uitzicht. Dit glas zorgt overigens voor een groot contrast met het andere ruwe materiaal. Binnenin staan vergeten gebruiksvoorwerpen als dekens en bekers, die het idee geven dat de installaties bewoonbaar zijn. Utopieën, verval en schoonheid gaan vloeiend in elkaar over.
Met zijn werk creëert Voerman architectuur van fictieve gemeenschappen die in afgezonderde gebieden of steden wonen. Volgens Voerman gaan zijn installaties een conflict aan met de huidige maatschappij. Sociale veranderingen zoals terreur, angst voor het onbekende en geloofskwesties hebben invloed op zijn werk. Ook heeft hij aangezien hoe Nederland is veranderd van een tolerant land naar een land wat bang is geworden voor de buitenwereld en globalisatie, waardoor het steeds minder tolerant en meer naar binnen gericht wordt. Toch zijn deze invloeden niet exact aan te wijzen in het werk van Voerman, aangezien hij zeer intuïtief te werk gaat. Voerman wil graag de werkelijkheid veranderen of manipuleren en voelt de drang om ruimtes te maken die mensen echt kunnen betreden of gebruiken.
Hoewel de installaties rommelig ogen en Voerman intuïtief werkt probeert hij het proces te ordenen. Voerman begint met een plan, waarna hij een maquette maakt, wat uiteindelijk een installatie wordt. Hij mixt allerlei functies en associaties door elkaar, zodat het werk op verschillende manieren te interpreteren is. Zo komen elementen uit kerken, maar ook bouwvallen voor, om de verwarring te versterken en associaties op te roepen. Hiermee wil hij een alternatief bieden voor de te geordende, te ontworpen Nederland.
Ook de installatie Nigredo in MärklinWorld is een alternatief voor geordende steden. Met karton, gebruikt hout en bijenwas maakt hij een vervallen ruimte die refereert aan het Rietveld Schröderhuis in Utrecht. In die ruimte staat een maquette die is afgeleid van een modernistische wijk, waarmee Voerman een visie probeert te ontwikkelen op de rol van architectuur in sociaal-maatschappelijke kwesties. De titel Nigredo is een term uit de alchemie en betekent "zwart worden".
Het is een fase waarna er een vernieuwing of hergeboorte kan optreden.

Website Rob Voerman

more from similar articles: